Jak wiadomo nasz organizm jest stałocieplny. Różnice temperatury  - zbyt duża lub zbyt niska wpływają zazwyczaj niezbyt korzystnie na nasze ciało i zdrowie. Na zmiany temperatury szczególnie wrażliwe są tkanki miękkie w tym układy wewnętrzne oraz układ kostno stawowy.
Okazuje się jednak, iż umiejętne wykorzystanie i aplikowanie niskich temperatur jest nieocenionym sprzymierzeńcem w leczeniu wielu dolegliwości narządów ruchu.

Rodzaje krioterapi

Krioterapia co to takiego? Rozróżniamy krioterapie ogólną i miejscową.
Krioterapia miejscowa polega na przyłożeniu za pomocą specjalnego aplikatora bardzo niskiej temperatury, która dostarczana jest do miejsca zmienionego chorobowo. Zabieg zamrażania i rozmrażania powtarza się w jednym cyklu kilkakrotnie.W wyniku tego dochodzi  do zamarzania zawartości komórek, pękania błon biologicznych i w efekcie destrukcji tkanki. Krioterapia miejscowa stosowana jest do leczenia:
·    zmian skórnych łagodnych i złośliwych: brodawki skórne
·    zmian powstałych na błonach śluzowych
·    destrukcji zmian łagodnych i nowotworowych w obrębie jamy brzusznej, zwłaszcza wątroby.
Krioterapia ogólna polega na poddaniu całego ciała przez krótki czas (do ok 3 minut) działaniu bardzo niskich temperatur (od -160 do -100 °C).

W przeciwieństwie do krioterapii miejscowej, prawidłowo stosowana krioterapia ogólna nie niszczy tkanek. Zabieg ten jest również nazywany kriostymulacją, gdyż celem zabiegu jest dostarczenie organizmowi stresu fizjologicznego.
Podczas stosowania zabiegu krioterapii najczęściej wykorzystuje się opary ciekłego azotu, które osiągają temperaturę nawet do - 180°C. tak niskie temperatury bardzo szybko wywołują funkcje obronne organizmu wazokonstrykcję. Odruch ten przejawia się w skurczu naczyń krwionośnych i mięśni na skutek czego następuje spowolnienie przepływu krwi i przemiany materii. Jednoczenie dochodzi do podniesienia progu czucia bólu. Kolejnym etapem jest zwiększenie aż czterokrotnie przepływu krwi na skutek reakcji obronnej organizmu. Dzięki temu nasz organizm dostaje większą ilość tlenu i składników odżywczych. Rezultatem tego zabiegu jest szybsza regeneracja tkanek, zmniejszenie bólu, poprawa funkcjonowania układu odpornościowego i lepsza przemiana materii.
Często popełnianym błędem w przypadku stosowania tego rodzaju zabiegów jest zbyt krótki czas trwania zabiegu. W efekcie schłodzeniu ulegają tylko tkanki lezące powierzchniowo. W przypadku dużych stawów takich jak kolano, biodro, czas trwania zabiegu powinien być wydłużony.
Należy pamiętać, iż mimo wielu dobrodziejstw płynących ze stosowania krioterapii, zabieg taki powinien wcześniej zawsze być skonsultowany z lekarzem.